• نخ کنفی: 

• مزیت این نوع نخ ها این است که بوته ها بر روی این نخ سُر نمی خورند و عیب عمده آن این است که آلودگی را به خود جذب می کنند.

• نخ پلاستیکی:

• مزیت نخ پلاستیکی این است که آلودگی را جذب خود نمی کند اما عیب آنها این است که امکان سر خوردن خیار بر روی آنها زیاد است.

نحوه بستن نخ به چوب قیم

یکی از متداولترین روش ها برای بستن نخ بدور بوته خیار به این صورت می باشد.

ابتدا چوب قیم به طول 30 تا 40 سانتیمتر در کنار بوته ها و با فاصله 5 تا 10 سانتیمتر از طوقه خیار بصورت مورب به نحوی که از ریشه فاصله بگیرد در خاک فُرو می کنیم.

بهتر است این چوب ها در محلول قارچ کش قرار گرفته باشد یا داخل قیر گذاشته شود.

این عمل باعث میشود تا علاوه بر عایق شدن، بیماری های قارچی انتقال نیابد.

در ادامه نخ ها را ابتدا به قسمت بالا و به سیم های مفتولی که قبلاً در نظر گرفته شده می بندیم و سم

ت دیگر نخ به چوب پایین محکم بسته می شود. سعی شود که نخ کاملا کشیده شده و بسته شود.

می توان بجای چوب قیم از کلیپس یا گیره نگهدارنده بوته استفاده نمود.

کلیپس ها در واقع حلقه های باز شونده ای هستند.

آنها ابتدا کامل باز شده و بعد از قرار گرفتن نخ در بین لولای آن و بستن حلقه، نخ بصورت کامل به آن متصل و محکم می شود.

قبل از بستن کامل کلیپس، آنرا در پایین ترین نقطه ساقه خیار قرار داده و می بندیم.

به این ترتیب حلقه که یک طرف آن به نخ متصل است در داخل ساقه محکم قرار می گیرد.ود.

روش پیچاندن بوته خیار به نخ

پیچاندن بوته بدور نخ با دست انجام می گیرد و جهت پیچش مخالف حرکت عقربه های ساعتی می باشد.

دلیل این است که چرخش طبیعی گیاه به این سمت می باشد.

مشکل زمانی ایجاد می گردد که ما جهت پیچاندن را فراموش کنیم و یکبار مخالف و یکبار موافق عقربه های ساعت بپیچانیم.

در این حالت، زمانی که میوه های خیار رشد کردند بوته خیار سنگین می شود و بدلیل عدم استحکام ساقه بر روی نخ، کل بوته از روی نخ شل شده و به پایین می افتد.

هدایت بوته های خیار

پس از آنکه بوته رشد کرد و به بالاترین نقطه و به سیم قیم رسید، بایستی بوته هدایت شود.

یکی از متداول ترین روش ها این است که بوته را چند دور به دور سیم مفتول افقی می پیچانیم و سپس به سمت پایین هدایت می کنیم.